Tot eind 2018 had Dilsen geen centrale markt of plein. Op een site waar woningen en een oude metselhal van de plaatselijke bouwvakschool stonden werd ruimte gemaakt voor een nieuw centrumplein. Het plein organiseert nu de toegangen tot een aantal stedelijke scholen en reikt tot over de hoofdstraat naar het administratief centrum en het omliggende kasteelpark. Recent werden nieuwe pleinwanden met dienstenfuncties en bovenliggende appartementen gebouwd en centraal op het plein kwam een betonnen luifel. De nieuwbouw van een cultuureducatief centrum, op de kop van het plein, zal het sluitstuk worden van deze stedelijke transformatie.
Het gebouw wil niet louter een pleinwand zijn maar gaat met het plein in dialoog. Samen met de luifel vormt het één stedelijke verblijfsruimte, een besloten verblijfsplek midden in de stad. In het gebouw maken we de tegenvorm van de luifel: de grote foyer. Ze zijn elkaars gelijke (ze zijn even laagdrempelig, je loopt er gewoon onderin), elkaars tegenpool (de een is buiten, de ander binnen), elkaars verlengde.
Het onderstreept het belang van de foyer als toegankelijk, laagdrempelig verlengde van de publieke ruimte en van het publieke leven, die aansluiting vindt met zowel het centrumplein, de parking als de schoolsite. De foyer geeft de verschillende programma’s van het gebouw zichtbaarheid en een eigen adres: de bibliotheek, de theaterzaal, het vrijetijdspunt, het café, de kunstacademie en een bijkomende schoolvleugel voor de Stedelijke Humaniora. Tegelijk doet ze de grenzen hiertussen vervagen en zorgt ze voor interactie en kruisbestuiving.
De foyer geeft de verschillende programma’s van het gebouw zichtbaarheid en een eigen adres: de bibliotheek, de theaterzaal en het café. Twee monumentale trappen leiden naar de kunstacademie en een bijkomende schoolvleugel op de eerste en tweede verdieping.
De leestafel in de foyer is een populaire studieplek voor de jongeren van de Stedelijke Humaniora.
De theaterzaal met 232 zitplaatsen en flexibele staan- en zitplaatsen op het balkon. De scene wordt niet als verhoogd podium uitgevoerd maar als verlengde van de parterre.
De bestaande bibliotheek werd verbouwd en kreeg een uitbreiding in het nieuwbouwgedeelte, waar de jeugdafdeling in ondergebracht werd.
De leslokalen op de verdiepingen worden dubbel ingezet voor zowel de Kunstacademie als voor de Stedelijke Humaniora.
De Faar is een schoolvoorbeeld van een publiek gebouw met een gemengd programma, waarbij elke functie toch haar eigenheid bewaart
Grondplan gelijkvloers. Aan de zijde van de foyer wordt de bestaande bibliotheek opengewerkt en uitgebreid met een jeugdafdeling. Een café-restaurant vormt in de oostelijke hoek de tegenhanger van de theaterzaal aan de westzijde.
De foyer als verlengde van de publieke buitenruimte, waarmee ze het laagdrempelig en uitnodigend karakter van het ontmoetingscentrum onderstreept.
Een betonnen structuur geeft ritme en geleding aan het gebouw en plooit zich netjes rondom de bestaande bibliotheek, waardoor deze zorgvuldig geïntegreerd wordt. De vrij grote hoeveelheid gesloten geveldelen – onvermijdelijk gezien het programma – werden aangewend als een middel om te communiceren met de publieke ruimte: een kunstintegratieproject waarbij grafische elementen geïmplementeerd werden in de gevel, geïnspireerd door het ritme van muziek.
Met een lichtbaken op het dak (waaraan de Faar ook haar naam dankt) onderstreept het gebouw haar permanente aanwezigheid, haar beschikbaarheid in de publieke ruimte.
Programma: Nieuwbouw cultuureducatief centrum met theaterzaal, vrijetijdspunt, kunstacademie en schoolvleugel voor de stedelijke humaniora; verbouwing en uitbreiding bestaande bibliotheek | Locatie: Ter Motten, Dilsen-Stokkem | Opdrachtgever: Stad Dilsen-Stokkem | Ontwerp-oplevering: 2019-2024 | Studies: UTIL Struktuurstudies (stabiliteit), AE+ Engineering (technieken), D2S (akoestiek) | Oppervlakte: 5.500 m² | Bouwkost: 11.240.000,00 euro excl. btw | Fotografie: Stijn Bollaert | Team DGLA: Wim Dirickx, Matthias Eersels, Jan Thys, Kurvantai Zaitov